ποτουδίζω

Α

(δωρ. τ.) προσουδίζω*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ποτ «προς» (βλ. ποτί) + οὖδας* «επιφάνεια γης, έδαφος» + κατάλ. ποτουδίζωίζω (πρβλ. προσ-ουδίζω)].